Tuesday, September 28, 2010
കേള്‍ക്കാത്ത ശബ്ദം
ഒരു ഗൂഗിള്‍ ബസില്‍(buzz) നിന്നാണ് രേഷ്മാ ജന്നത്തിന്റെ മൈലാഞ്ചിയുടെ ( http://reshan.blogspot.com/ ) ലിങ്ക് കിട്ടിയത്. വായന പുരോഗമിക്കവേ മനസ്സു ചൊല്ലി, വ്യത്യസ്തം ഈ സ്ത്രീശബ്ദം. കാമ്പും കരുത്തും ഉള്ള, ആത്മവിശ്വാസം തുടിക്കുന്ന നിര്‍ഭയമായ എഴുത്ത്. ആത്മനൊമ്പരങ്ങള്‍ പറയുമ്പോഴും സഹതാപം തേടാത്ത ശൈലി.
രേഷ്മയ്ക്ക് മലയാളം നന്നായി വഴങ്ങുന്നില്ല. ആംഗലേയത്തിന്റെ സഹായം തേടുന്നുണ്ട് പലപ്പോഴും. കൂടുമാറ്റം എന്ന ആദ്യ പോസ്റ്റില്‍ 'സ്വന്തം ഭാഷ കൈവിട്ടു പോകാതിരിക്കാനായി, മുഴച്ചു നില്ക്കുന്ന തെറ്റുകള്‍ തിരുത്തി കിട്ടാനായി, എഴുതി എഴുതി ഇത്തിരിയെങ്കിലും തെളിയാനായി ' എന്ന് മുന്‍കൂര്‍ ജാമ്യം എടുക്കുന്നുമുണ്ട്. ആശയസംവേദനം എന്ന ആത്യന്തികലക്ഷ്യം സുഗമമായി നടക്കുന്നതിനാല്‍ ഈ കുറവു സാരമില്ല തന്നെ.
ബെല്ല്- ശാദിയന്റെ ഉമ്മാമ്മാക്ക് എഴുത്തും വായനയും ഹറാമായിരുന്നു. ഒത്ത പുതിയാപ്ല വരുന്നത് വരെ ഉമ്മ കോമേഴ്‌സ് പഠിച്ചു. അവരവളെ മുന്നോട്ട് ഉയരത്തിലേക്ക് തള്ളികൊണ്ടിരുന്നു, പറന്നു പോകാതിരിക്കാന്‍ അവരവളെ തങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചുകൊണ്ടുമിരുന്നു. ശാദിയ വളര്‍ന്നു, കുടുംബത്തിലെ ആദ്യ എഞ്ചിനീയറായി, വിവാഹിതയായി, മറുനാട്ടിലേക്ക് പറന്നു. പിന്നെ കേള്‍ക്കുന്നത് ശാദിയ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചതാണ്, വീടാണത്രേ ഉത്തമം. ഒരിക്കല്‍ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചപ്പോള്‍ സംഗീതം പൊഴിക്കുന്ന പഴയ ഡോറ് ബെല്ല് കേട്ടിട്ട് ശാദിയ ചൂടായി 'നിങ്ങളൊന്നും ഒരിക്കലും പഠിക്കില്ലേ? വേറെ എത്ര നല്ല ബെല്ലുണ്ട്?'.
'അമ്മുവും അമ്മൂന്റെ അമ്മയും ' ജീവിക്കാന്‍ കൊതിച്ചു കേഴുന്ന ഉദരത്തിലെ കുഞ്ഞും (അമ്മു) ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്തവളായി നിന്നെ എന്തിനു ഭൂമിയിലേക്കു പെറ്റിടണം എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്ന അമ്മയും തമ്മിലുള്ള സംവാദമാണ്. അമ്മുവിനു പകരം അപ്പു ആയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നു മോഹിക്കുന്ന അമ്മ. പലരും കമന്റില്‍ സൂചിപ്പിച്ചതു പോല സങ്കടക്കറുപ്പും ചോരചുവപ്പും, അകന്നു പോകുന്ന കാലടികള്‍ സൂചിപ്പിച്ച് മങ്ങിയ അക്ഷരങ്ങളും വിഷയത്തിന്റെ മൂഡ് കൃത്യമായി നമുക്കു പകര്‍ന്നു തരുന്നു. കവിതാഭംഗിയല്ല, വിഷയവും അവതരണരീതിയും ആണ് ഇതിനു പുതുമ നല്‍കുന്നത്, ഒപ്പം വേദനയും.
1982 മുതല്‍ 2002 വരെ പത്തുകൊല്ലത്തെ ഇടവേളകളില്‍ നടത്തിയ ട്രെയിന്‍ യാത്രയുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ കാലം മാറ്റിയ മനുഷ്യമനസ്സുകള്‍ കാണിച്ചു തരുന്നു 'യാത്ര' എന്ന നല്ല പോസ്റ്റ്. മുന്നോട്ടുള്ള നമ്മുടെ യാത്ര ചിലപ്പോള്‍ പിന്നോട്ടാണ്.
ഒരു മോഡേണ്‍ ആര്‍ട്ട് മ്യൂസിയം കാണാന്‍ പോയതു വര്‍ണ്ണിക്കുന്ന 'ഒരുത്തന്റെ യൂറിനല്‍ മറ്റൊരുത്തന്റെ കല 'എന്ന ആക്ഷേപഹാസ്യത്തില്‍ നിന്ന്-' ഡൂ ഷാന്റെ യൂറിനല്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു , 'കലയുടെ പോക്കില്‍ നീ ബേജാറാവുന്നതെന്തിനു? ഒരുത്തന്റെ യൂറിനല്‍ മറ്റൊരുത്തന്റെ കല. ആസ് സിംപിള്‍ ആസ് ദാറ്റ്്!' ഒരു ആര്‍ട്ട് സിനിമ കണ്ട്, തീയേറ്ററിലിരുന്ന് ഒരാള്‍ 'എന്റെ കുതിരേ, നീ എങ്കിലും ഒന്ന് മിണ്ട് ' എന്നു വിളിച്ചു കൂവിയതായി ഒരു കളിയാക്കി കഥ കേട്ടത് ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തി ഈ പോസ്റ്റ്.
'അവള്‍ അഹങ്കാരിയാ, ഞാന്‍ കയറി വരുമ്പോള്‍ അവള്‍ അകത്തേക്കൊരു പോക്ക് '( അവള്‍ പോയത് വെള്ളം കുടിക്കാനാവും) , ' അവനു വല്യ ഉദ്യോഗസ്ഥനാന്നൊരു ഭാവം ' ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു പ്രചരിപ്പിച്ച് നമ്മള്‍ ആളുകള്‍ക്ക് ലേബല്‍ ഒട്ടിക്കാറില്ലേ? ഒരു നോക്ക്, വാക്ക്, നിസ്സാര കാര്യം, ചിലപ്പോള്‍ അസൂയ, ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ആവും ഈ മഹത് പ്രചരണങ്ങള്‍ക്ക് പ്രേരകമാവുക. പക്ഷേ ഈ അളവുകോലുകള്‍ തികച്ചും തെറ്റാണെന്ന് പലപ്പോഴും നമ്മള്‍ മനസ്സിലാക്കും. 09/11 ആക്രമണസമയത്ത് , ആന്റി മുസ്ലീം തരംഗം യു.എസില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് , അറിഞ്ഞു സഹായിച്ച അമേരിക്കക്കാരിയെപ്പറ്റിയുള്ള 'കാരുണ്യവതിയായ അപരിചിത ' ആണ് ഈ ചിന്തകള്‍ ഉണര്‍ത്തിയത്. ഇവിടെ അമേരിക്കക്കാര്‍ ഇങ്ങനെയാ എന്ന ലേബല്‍ പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നു.
നീല സോഫാ, പ്ലാസ്റ്റിക് പൂക്കള്‍ ,പാപ്പാത്തിയും തത്തമ്മയും, പയങ്കഥ, എന്നിങ്ങനെ ഒരു പിടി നല്ല കഥകളുണ്ട്. ഹാഡൂഡൂഡൂ, വായന തുടങ്ങി കുഞ്ഞിപോസ്റ്റുകളും. വെയിലിലെ ഇത്തിരി വെട്ടങ്ങള്‍, കൈക്കോട്ട്, ഫ്രോസന്‍ കേരളം ,മായുന്ന മൈലാഞ്ചിയും മായാത്ത ഓര്‍മ്മകളും, ഇവയെല്ലാം നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ എന്ന പഴകിയ വിഷയം പുതുമയോടെ കൈയ്യാളുന്നു.
അമ്മയ്‌ക്കൊരുമ്മ വളരെ ഗൗരവമാര്‍ന്ന വിഷയം കൈ കാര്യം ചെയ്യുന്നു. പ്രസവിച്ചു എന്നതു കൊണ്ടു മാത്രം എല്ലാവരും വാഴ്ത്തുന്ന മാതൃത്വം പെണ്ണില്‍ വന്നു നിറയില്ല, കാരണം മാതാവ് എന്ന ചുമതലയുടെ ട്രെയിനിംഗ് പീരീഡിലായിരിക്കും പുതിയ അമ്മ അപ്പോള്‍. ഈ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഉള്‍ക്കൊണ്ട്, പുതുശ് അമ്മമാര്‍ക്കും അമ്മമാരാവാന്‍ പോകുന്നവര്‍ക്കും നല്ലൊരു മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേശമാണ് ഈ ലേഖനം.
സ്ത്രീകള്‍ക്കു മാത്രം, ഈന്തുമ്പിടി, ആയിഷ മുഹമ്മദ് വാരാന്ത്യങ്ങളില്‍ വീട്ടില്‍ പോകാതിരിക്കുവാനുള്ള കാരണങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവ വായിച്ചപ്പോള്‍ തൂമ്പയെ തൂമ്പയെന്നു വിളിക്കുന്നവള്‍ രേഷ്മ എന്നു തോന്നി. വാദങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടിയുള്ള വാദങ്ങളില്ലാതെ 'മതമില്ലാത്ത ജീവന്റെ ' പേരില്‍ സൃഷ്ടിച്ചത് അനാവശ്യ കോലാഹലങ്ങളെന്നു കാര്യകാരണസഹിതം വിശദീകരിക്കുന്നു.
'എന്നേയും നിന്നേയും പടച്ചവനില്‍ നിന്നുള്ള സമാധാനവും, സ്‌നേഹവും എന്നും ' കാംക്ഷിക്കുന്ന മൈലാഞ്ചി ഇനിയും ഉശിരുള്ള ചിന്തകള്‍ പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ! മലയാള സ്വാധീനം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കും എന്ന് പ്രത്യാശിക്കട്ടെ!
Tvpm
17.09.2010
online link
Tuesday, September 21, 2010
ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കെന്തു സുഗന്ധം....
നടന്‍ മോഹന്‍ലാലിനെ സ്വന്തം മകനായി വിശ്വസിച്ച അമ്മൂമ്മയെപ്പറ്റിയുള്ള It's all in the Genes എന്ന രസകരമായ വിവരണമായിരുന്നു ശ്രഞ്ജിതം എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ബ്ലോഗില്‍ ആദ്യം വായിച്ചത്. അവിടെ നിന്ന് 'എന്റെ ആനമങ്ങാട്ട് 'എത്തിയപ്പോഴോ വടക്കന്‍ കേരളത്തിലെ ഏതോ ഗ്രാമത്തറവാട്ടില്‍ എത്തിയ പ്രതീതി!.
ഇന്നത്തെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കു നഷ്ടമാകുന്ന ബാല്യം അവരെ അറിയിക്കാനായി ഓര്‍മകളിലെ മയില്‍പീലി തുണ്ടുകള്‍ നിരത്തുന്ന ബ്ലോഗില്‍ കഥ, കവിത മുതലായ സാഹിത്യസൃഷ്ടികളൊന്നുമില്ല. പകരം അച്ഛമ്മയുടെ ഒപ്പം താമസിച്ചു പഠിച്ച കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ മിഴിവാര്‍ന്ന ഓര്‍മ്മച്ചിത്രങ്ങളാണ് അധികവും. പിന്നെ വര്‍ത്തമാനകാലത്തുണ്ടുകളും. എല്ലാത്തിലുമുണ്ട് ഒരു നൈര്‍മ്മല്യം, സ്വാഭാവികത.
ഒരു സുപ്രഭാതം എന്ന ആദ്യ പോസ്റ്റില്‍ നിന്ന് -
അച്ഛമ്മ എന്നെ സ്‌കൂളിലേക്ക് പുറപ്പെടീക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്.
'ഇനിയെനിക്ക് ചാക്ക് നൂലോണ്ട് മുടി കെട്ടി തരരുത് ട്ടോ. എല്ലാരും എന്നെ കളിയാക്കുന്നു..'.
'ഇക്കിങ്ങനേ പറ്റൂ .. എനിക്കാ റിബ്ബണ്‍ കയ്യിന്നു വഴുക്കി കളിക്കും. അല്ലെങ്കില് ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് മുടി കെട്ടാന്‍ പഠിച്ചോ...'
കുറി തൊടാതെ എങ്ങോട്ടും പോകുന്നത് അച്ഛമ്മക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. ഒരു വാഴയിലക്കഷണം എന്റെ നെറ്റിയില്‍ വച്ച് അതില്‍ നിന്ന് ഓരോ വരി വിട്ടു ഇലചീന്തു കീറിക്കളയും. എന്നിട്ട് ആ വിടവുകളിലൂടെ ചന്ദനം പൂശും. ഇലയെടുത്താല്‍ കിറുകിറുത്യം മൂന്നു നീണ്ട ചന്ദന വരകള്‍ (നെറ്റിയുടെ ഒരറ്റം മുതല്‍ മറ്റേ അറ്റം വരെ).എന്നിട്ടതിന്റെ നടുവില്‍ ഒരു കുങ്കുമ പൊട്ട്....
ചന്ദനക്കിണ്ണത്തില്‍ തലകുത്തി വീണോ എന്ന കളിയാക്കല്‍ സഹിയാതെ പാവാടത്തുമ്പില്‍ നിറഞ്ഞ കണ്ണും നെറ്റിയിലെ കുറിയും തുടച്ചു കളഞ്ഞ കുരുന്നു പെണ്‍കുട്ടിയെ ഞാനും കണ്ടു ഇതു വായിച്ചപ്പോള്‍.
കൊച്ചുപെണ്‍കുട്ടിയെ അച്ഛമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം നിര്‍ത്തി അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും പടിയിറങ്ങിയപ്പോള്‍ 'ഇരുമ്പുണ്ട തൊണ്ടയില്‍ കുരുങ്ങിയ പോലെ' എന്നു പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയ 'കഥ തുടങ്ങുന്നു' എന്ന പോസ്റ്റ് ഗൃഹാതുരത നിറഞ്ഞ എന്റെ ബോര്‍ഡിംഗ് കാല ദിനങ്ങളിലേക്കു എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.ഒപ്പം മറ്റൊരാളെ ഓര്‍ക്കുകയും ചെയ്തു. അനുജത്തിയുടെ ഏകമകള്‍ക്കു കൂട്ടിനായി അവരുടെ ഒപ്പം നിര്‍ത്തിയ ചേച്ചിയുടെ മകള്‍ ,ഇന്ന് ഉദ്യോഗസ്ഥയായ അമ്മ, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും അക്കാരണത്താല്‍ മാതാപിതാക്കളോട് അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യം കൊണ്ടു നടക്കുന്നവള്‍. എന്തായാലും ആനമങ്ങാട്ടുകാരി അങ്ങനെയല്ല എന്ന് അമ്മ എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് പോസ്റ്റിലൂടെ മനസ്സിലായി.
'നല്ലപ്പന്‍ കാലത്ത് ' (ചെറുപ്പ കാലത്ത്) ഐശ്വര്യമുള്ള സ്ത്രീ ആയിരുന്ന, പിന്നെ എപ്പോഴോ മനസ്സിന്റെ താളം തെറ്റിയ ഇന്നമ്മ നമ്മെയും ദുഃഖിപ്പിക്കും. മനസ്സിന്റെ സഞ്ചാരവഴികള്‍ എത്ര വിചിത്രം, സങ്കീര്‍ണ്ണം.!ശ്രീ.കെ. സുരേന്ദ്രന്‍ പറഞ്ഞതു പോലെ മനസ്സു ഒരു കാട്ടുകുരങ്ങു തന്നെ, എളുപ്പത്തില്‍ മെരുങ്ങാത്ത 'കാട്ടുകുരങ്ങ് '.
ഓണത്തിനും വിഷുവിനും എല്ലാവരും തറവാട്ടില്‍ എത്തിയേ പറ്റൂ എന്നുള്ള അച്ഛമ്മയുടെ അലിഖിത നിയമവും ആ ഒത്തുകൂടലുകളുമെല്ലാം ഒരു കുഞ്ഞു പെണ്‍കിടാവിന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിലൂടെ വളരെ ജീവസ്സോടെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പപ്പടം വാങ്ങാന്‍ പോയ രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളെ കാണുക, വിഷു എന്ന പോസ്റ്റില്‍ നിന്ന്-
'പപ്പടം വേണം.. ഇയ്ക്ക് നാല് കെട്ട്.. ഇവള്‍ക്ക് രണ്ടു കെട്ട്...'
അതിലൊരാള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
'കാച്ചിയ പപ്പടം വേണോ, കാച്ചാത്തത് വേണോ..'ഞാന്‍ അന്തം വിട്ടു മുംതാസിനെ നോക്കി... അത് അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞില്ല..
'കാച്ചാത്തത് മതി.. ഞങ്ങള് കാച്ചിക്കോളാം.' മുംതാസ് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് രഹസ്യമായി എന്നോട് പറഞ്ഞു 'കാച്ചുമ്പ പപ്പടം വലുതാവൂലെ... എങ്ങനെ കൊണ്ടൂവരാനാണ്.. കാച്ചാത്തത് കയ്യ്പ്പിടിക്കാലോ ' ഹോ ഈ മുംതാസിനെന്തൊരു പുദ്ദി!
ഇത്രയൊന്നുമില്ലെങ്കിലും എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടിയിരുന്ന ഒരു കാലം ഞങ്ങള്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു, ഇങ്ങിനി വരാത്ത അക്കാലം! ഇന്നിപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു വീട്ടില്‍ കൂടണം എന്ന് ഏതെങ്കിലും അച്ഛമ്മയോ അമ്മമ്മയോ ആഗ്രഹിച്ചാല്‍ അത് അത്യാഗ്രഹമാവില്ലേ? ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത സുന്ദരസ്വപ്നം!
ഓണവും വിഷുവുമെല്ലാം കൂടുതല്‍ തീവ്രതയോടെ, ഭക്തിയുടെ നിറവില്‍ ആഘോഷിച്ചിരുന്നത് , വടക്കന്‍ കേരളത്തില്‍ ആയിരുന്നെന്നു തോന്നുന്നു. ഓണത്തപ്പനെ ഉണ്ടാക്കുന്നതും കുടിയിരുത്തുന്നതുമെല്ലാം പാഠപുസ്തകത്തില്‍ പഠിച്ചിട്ടും സിനിമകളില്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളതുമേയുള്ളു എനിക്ക്. ആനമങ്ങാട്ടെ ഓണാഘോഷവര്‍ണ്ണനകള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ ഏതോ പുതുലോകത്തെത്തിയപോലെ. 'ഉത്രാടം പാടിക്കോ.. തിരുവോണം തെണ്ടിക്കോ' എന്ന് പാട്ടു പാടി വീട്ടില്‍ വൈകുന്നേരം ആളുകള്‍ വരും, പടിക്കല്‍ വന്ന് കൂക്കി വിളിക്കുന്ന നായാടി സദ്യ കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍ ഉറി വച്ചിട്ടു പോകും ...
ഇത്ത എന്ന പോസ്റ്റിലെ ഒരു കൊയ്ത്തുപാട്ട്.
'അന്റെ ചെരമ്മനും കന്നൂട്ടാരന്‍
ഇന്റെ ചെരമ്മനും കന്നൂട്ടാരന്‍
പിന്നെന്താടി മുണ്ടിച്യെ
ഞമ്മള് തമ്മില് മുണ്ട്യാല് ...'(തുടരുന്നുണ്ട്)
അനുഭവസമ്പന്ന ബാല്യകാലമുള്ള ,പഴയ കാല വടക്കന്‍ കേരളത്തിന്റെ നേര്‍ക്കാഴ്ച്ച കാണാന്‍ http://enteanamangad.blogspot.com/ ഇതിലേ...
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കു നഷ്ടമാകുന്ന ബാല്യത്തെക്കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടേണ്ടതില്ല. അതു കാലത്തിന്റെ അനിവാര്യതയാണ്, പിന്നോട്ടാടാന്‍ ആര്‍ക്കുമാവില്ല. ഓരോ കാലവും ഓരോ വിധത്തില്‍ നന്നു തന്നെ. നമുക്കു ചെയ്യുവാന്‍ കഴിയുന്നത് പോയ കാലത്തെക്കുറിച്ച് ഇതു പോലുള്ള ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ മാത്രം.
കൈതോല മണമുള്ള സുഖമുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇനിയും നിറയട്ടെ ആനമങ്ങാ
ട്ട്...
Tvpm,
09.09.2010
online link
ഇന്നത്തെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കു നഷ്ടമാകുന്ന ബാല്യം അവരെ അറിയിക്കാനായി ഓര്‍മകളിലെ മയില്‍പീലി തുണ്ടുകള്‍ നിരത്തുന്ന ബ്ലോഗില്‍ കഥ, കവിത മുതലായ സാഹിത്യസൃഷ്ടികളൊന്നുമില്ല. പകരം അച്ഛമ്മയുടെ ഒപ്പം താമസിച്ചു പഠിച്ച കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ മിഴിവാര്‍ന്ന ഓര്‍മ്മച്ചിത്രങ്ങളാണ് അധികവും. പിന്നെ വര്‍ത്തമാനകാലത്തുണ്ടുകളും. എല്ലാത്തിലുമുണ്ട് ഒരു നൈര്‍മ്മല്യം, സ്വാഭാവികത.
ഒരു സുപ്രഭാതം എന്ന ആദ്യ പോസ്റ്റില്‍ നിന്ന് -
അച്ഛമ്മ എന്നെ സ്‌കൂളിലേക്ക് പുറപ്പെടീക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്.
'ഇനിയെനിക്ക് ചാക്ക് നൂലോണ്ട് മുടി കെട്ടി തരരുത് ട്ടോ. എല്ലാരും എന്നെ കളിയാക്കുന്നു..'.
'ഇക്കിങ്ങനേ പറ്റൂ .. എനിക്കാ റിബ്ബണ്‍ കയ്യിന്നു വഴുക്കി കളിക്കും. അല്ലെങ്കില് ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് മുടി കെട്ടാന്‍ പഠിച്ചോ...'
കുറി തൊടാതെ എങ്ങോട്ടും പോകുന്നത് അച്ഛമ്മക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. ഒരു വാഴയിലക്കഷണം എന്റെ നെറ്റിയില്‍ വച്ച് അതില്‍ നിന്ന് ഓരോ വരി വിട്ടു ഇലചീന്തു കീറിക്കളയും. എന്നിട്ട് ആ വിടവുകളിലൂടെ ചന്ദനം പൂശും. ഇലയെടുത്താല്‍ കിറുകിറുത്യം മൂന്നു നീണ്ട ചന്ദന വരകള്‍ (നെറ്റിയുടെ ഒരറ്റം മുതല്‍ മറ്റേ അറ്റം വരെ).എന്നിട്ടതിന്റെ നടുവില്‍ ഒരു കുങ്കുമ പൊട്ട്....
ചന്ദനക്കിണ്ണത്തില്‍ തലകുത്തി വീണോ എന്ന കളിയാക്കല്‍ സഹിയാതെ പാവാടത്തുമ്പില്‍ നിറഞ്ഞ കണ്ണും നെറ്റിയിലെ കുറിയും തുടച്ചു കളഞ്ഞ കുരുന്നു പെണ്‍കുട്ടിയെ ഞാനും കണ്ടു ഇതു വായിച്ചപ്പോള്‍.
കൊച്ചുപെണ്‍കുട്ടിയെ അച്ഛമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം നിര്‍ത്തി അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും പടിയിറങ്ങിയപ്പോള്‍ 'ഇരുമ്പുണ്ട തൊണ്ടയില്‍ കുരുങ്ങിയ പോലെ' എന്നു പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയ 'കഥ തുടങ്ങുന്നു' എന്ന പോസ്റ്റ് ഗൃഹാതുരത നിറഞ്ഞ എന്റെ ബോര്‍ഡിംഗ് കാല ദിനങ്ങളിലേക്കു എന്നെ കൊണ്ടുപോയി.ഒപ്പം മറ്റൊരാളെ ഓര്‍ക്കുകയും ചെയ്തു. അനുജത്തിയുടെ ഏകമകള്‍ക്കു കൂട്ടിനായി അവരുടെ ഒപ്പം നിര്‍ത്തിയ ചേച്ചിയുടെ മകള്‍ ,ഇന്ന് ഉദ്യോഗസ്ഥയായ അമ്മ, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും അക്കാരണത്താല്‍ മാതാപിതാക്കളോട് അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യം കൊണ്ടു നടക്കുന്നവള്‍. എന്തായാലും ആനമങ്ങാട്ടുകാരി അങ്ങനെയല്ല എന്ന് അമ്മ എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് പോസ്റ്റിലൂടെ മനസ്സിലായി.
'നല്ലപ്പന്‍ കാലത്ത് ' (ചെറുപ്പ കാലത്ത്) ഐശ്വര്യമുള്ള സ്ത്രീ ആയിരുന്ന, പിന്നെ എപ്പോഴോ മനസ്സിന്റെ താളം തെറ്റിയ ഇന്നമ്മ നമ്മെയും ദുഃഖിപ്പിക്കും. മനസ്സിന്റെ സഞ്ചാരവഴികള്‍ എത്ര വിചിത്രം, സങ്കീര്‍ണ്ണം.!ശ്രീ.കെ. സുരേന്ദ്രന്‍ പറഞ്ഞതു പോലെ മനസ്സു ഒരു കാട്ടുകുരങ്ങു തന്നെ, എളുപ്പത്തില്‍ മെരുങ്ങാത്ത 'കാട്ടുകുരങ്ങ് '.
ഓണത്തിനും വിഷുവിനും എല്ലാവരും തറവാട്ടില്‍ എത്തിയേ പറ്റൂ എന്നുള്ള അച്ഛമ്മയുടെ അലിഖിത നിയമവും ആ ഒത്തുകൂടലുകളുമെല്ലാം ഒരു കുഞ്ഞു പെണ്‍കിടാവിന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിലൂടെ വളരെ ജീവസ്സോടെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പപ്പടം വാങ്ങാന്‍ പോയ രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളെ കാണുക, വിഷു എന്ന പോസ്റ്റില്‍ നിന്ന്-
'പപ്പടം വേണം.. ഇയ്ക്ക് നാല് കെട്ട്.. ഇവള്‍ക്ക് രണ്ടു കെട്ട്...'
അതിലൊരാള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
'കാച്ചിയ പപ്പടം വേണോ, കാച്ചാത്തത് വേണോ..'ഞാന്‍ അന്തം വിട്ടു മുംതാസിനെ നോക്കി... അത് അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞില്ല..
'കാച്ചാത്തത് മതി.. ഞങ്ങള് കാച്ചിക്കോളാം.' മുംതാസ് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് രഹസ്യമായി എന്നോട് പറഞ്ഞു 'കാച്ചുമ്പ പപ്പടം വലുതാവൂലെ... എങ്ങനെ കൊണ്ടൂവരാനാണ്.. കാച്ചാത്തത് കയ്യ്പ്പിടിക്കാലോ ' ഹോ ഈ മുംതാസിനെന്തൊരു പുദ്ദി!
ഇത്രയൊന്നുമില്ലെങ്കിലും എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടിയിരുന്ന ഒരു കാലം ഞങ്ങള്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു, ഇങ്ങിനി വരാത്ത അക്കാലം! ഇന്നിപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു വീട്ടില്‍ കൂടണം എന്ന് ഏതെങ്കിലും അച്ഛമ്മയോ അമ്മമ്മയോ ആഗ്രഹിച്ചാല്‍ അത് അത്യാഗ്രഹമാവില്ലേ? ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത സുന്ദരസ്വപ്നം!
ഓണവും വിഷുവുമെല്ലാം കൂടുതല്‍ തീവ്രതയോടെ, ഭക്തിയുടെ നിറവില്‍ ആഘോഷിച്ചിരുന്നത് , വടക്കന്‍ കേരളത്തില്‍ ആയിരുന്നെന്നു തോന്നുന്നു. ഓണത്തപ്പനെ ഉണ്ടാക്കുന്നതും കുടിയിരുത്തുന്നതുമെല്ലാം പാഠപുസ്തകത്തില്‍ പഠിച്ചിട്ടും സിനിമകളില്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളതുമേയുള്ളു എനിക്ക്. ആനമങ്ങാട്ടെ ഓണാഘോഷവര്‍ണ്ണനകള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ ഏതോ പുതുലോകത്തെത്തിയപോലെ. 'ഉത്രാടം പാടിക്കോ.. തിരുവോണം തെണ്ടിക്കോ' എന്ന് പാട്ടു പാടി വീട്ടില്‍ വൈകുന്നേരം ആളുകള്‍ വരും, പടിക്കല്‍ വന്ന് കൂക്കി വിളിക്കുന്ന നായാടി സദ്യ കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍ ഉറി വച്ചിട്ടു പോകും ...
ഇത്ത എന്ന പോസ്റ്റിലെ ഒരു കൊയ്ത്തുപാട്ട്.
'അന്റെ ചെരമ്മനും കന്നൂട്ടാരന്‍
ഇന്റെ ചെരമ്മനും കന്നൂട്ടാരന്‍
പിന്നെന്താടി മുണ്ടിച്യെ
ഞമ്മള് തമ്മില് മുണ്ട്യാല് ...'(തുടരുന്നുണ്ട്)
അനുഭവസമ്പന്ന ബാല്യകാലമുള്ള ,പഴയ കാല വടക്കന്‍ കേരളത്തിന്റെ നേര്‍ക്കാഴ്ച്ച കാണാന്‍ http://enteanamangad.blogspot.com/ ഇതിലേ...
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കു നഷ്ടമാകുന്ന ബാല്യത്തെക്കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടേണ്ടതില്ല. അതു കാലത്തിന്റെ അനിവാര്യതയാണ്, പിന്നോട്ടാടാന്‍ ആര്‍ക്കുമാവില്ല. ഓരോ കാലവും ഓരോ വിധത്തില്‍ നന്നു തന്നെ. നമുക്കു ചെയ്യുവാന്‍ കഴിയുന്നത് പോയ കാലത്തെക്കുറിച്ച് ഇതു പോലുള്ള ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ മാത്രം.
കൈതോല മണമുള്ള സുഖമുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇനിയും നിറയട്ടെ ആനമങ്ങാ
ട്ട്...
Tvpm,
09.09.2010
online link
Monday, September 13, 2010
ബൂലോകത്തൊരു വാനമ്പാടി
മകള്‍, ചെറുമകള്‍, സഹോദരി, ഭാര്യ, അമ്മ, സുഹൃത്ത് എന്ന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ഡോണ മയൂരയുടെ ഋതുഭേദങ്ങള്‍ ഇപ്പോഴത്തെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു ഒന്നൊന്നര ബ്ലോഗ് സംഭവമാണ്. ആര്‍ജ്ജവമാര്‍ന്ന രചനാ വൈവിദ്ധ്യത്തിനൊപ്പം ഇമ്പമാര്‍ന്ന ഗാനങ്ങളും.
'ബൂലോഗം മഹാശ്ചര്യം എനിക്കും തുടങ്ങണം ബ്ലോഗ്.' എന്നു 2008 മാര്‍ച്ച് 08 നു തുടങ്ങിയ ബ്ലോഗിന്റെ ( http://rithubhedangal.blogspot.com/ ) ഹൈലൈറ്റ് കല്ലറ ഗോപന്‍, പ്രദീപ് സോമസുന്ദരം, റിയാ വിജയന്‍, രാജേഷ് രാമന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ ആലപിച്ച മയൂരയുടെ കവിതകളാണ്. രചന, ഈണം, പശ്ചാത്തലസംഗീതം ,ആലാപനം, സംയോജനം എല്ലാം ഭൂലോകത്തിന്റെ പല കോണിലിരുന്ന് പലര്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കൂടാതെ ചെറുകഥ, കവിത, അഭിമുഖം, പുസ്തകാവലോകനം, ടെക്‌നോളജി മുന്നേറ്റങ്ങള്‍ എല്ലാം വായിക്കാം.
പ്രോണോഗ്രഫി
എടാ, ചേട്ടന്‍ ഇന്ന് ലഞ്ചിന് വരുന്നില്ല. നീ ഫ്രീയാണെങ്കില്‍ ഇവിടേക്ക് വന്ന് പ്രോണോഗ്രാഫി ഉണ്ടാക്കാന്‍ എന്നെ സഹായിക്കുമോ?'
.....ഒരിക്കല്‍ വീട്ടില്‍ വന്ന് വായിക്കാനായി പുസ്തകമൊരെണ്ണം തിരയുന്നതിനിടയില്‍ നളിനീ ജമീലയുടെ ആത്മകഥ കണ്ട് എന്നെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചവള്‍. ശേഷം പുസ്തകക്കൂട്ടത്തില്‍ കാമസൂത്ര ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് കാറ്റത്തെ കരിയില പോലെ വീട്ടില്‍ നിന്നും പറന്നു പോയവള്‍. സ്ത്രീകളുടെ വെടിവട്ടക്കൂട്ടത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മുന്നൂറ്റി എഴുപത്തി ഏഴ് ഭേദഗതി ചെയ്തതിനെ പറ്റിയൊരുവള്‍ സംസാരിച്ചപ്പോള്‍ 'ഇനിമേല്‍ ഇത്തരം വൃത്തികേടുകള്‍ പറയുന്നിടത്ത് പോകരുതെന്ന്' എനിക്ക് താക്കീത് തന്നവള്‍.
ഒടുവിലൊരിക്കല്‍ ദേഹാസ്വസ്ഥ്യവുമായി കുറെനാള്‍ കഴിയേണ്ടി വന്നപ്പോള്‍ അഞ്ചുകറിയും ഇഞ്ചിയുമായി കാണാന്‍ വന്നവള്‍.
'എടാ, നീ തിരക്കിലാണോ...ഫോണ്‍ വച്ചിട്ട് പോയോ...എന്താ മിണ്ടാതെ?'
'ഇപ്പോ നിനക്കെന്തിനാ പ്രോണോഗ്രാഫിയെന്ന് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു.'
'ഒരു ചെയിഞ്ചിന്'
'അതിന് പ്രോണോഗ്രാഫി തന്നെ വേണോ?'
'നോണ്‍ വെജ് വേണം ന്ന് തോന്നി.'
'നിനക്കിത് എന്തു പറ്റി ഇന്ന്?'
'കോഴിയുടെ ഉളുമ്പുമണം എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ. പിന്നെ ഇന്ന് ഞാന്‍ പുറത്തു പോയപ്പോള്‍ ഒരു പൗണ്ട് വൃത്തിയാക്കി വച്ചിരുന്ന പ്രോണ്‍സ് വാങ്ങി. നോണ്‍ വെജ് ഉണ്ടാക്കാന്‍ എനിക്കറിയില്ലെന്ന് നിനക്കറിയില്ലെ? ഇതു കൊണ്ട് നല്ല ഗ്രേവിയൊക്കെ ഉള്ള പ്രോണ്‍സ് ഉണ്ടാക്കാന്‍ നീ സഹായിക്കണേ...ഈ പ്രോണോഗ്രാഫി കണ്ട് ചേട്ടന്‍ ഞെട്ടണം.'
'പിന്നെന്താ നമ്മുക്ക് ഞെട്ടിപ്പിച്ച് കളയാം , ബട്ട് കറിയുടെ പേര് ഞാനല്പ്പം മാറ്റും...പ്രോണോഗ്രേവിയെന്ന്!!!'
എന്റെ രാഷ്ട്രീയം
'മുകളിലുള്ള തേനീച്ചകളെയും
താഴെയുള്ള ഉറുമ്പുകളെയും
കണ്ടു പഠിച്ചാല്‍ മതിയെന്ന്
മന!സിലാക്കിയപ്പോള്‍,
കൊടികള്‍ക്ക് കീഴെയുള്ള
രാഷ്ട്രീയം ഞാന്‍ തിരസ്‌കരിച്ചു.'
അടി വരുന്ന വഴിയും കിട്ടുന്ന കണക്കുകളും
'വഴിതെറ്റിയതു കൊണ്ടല്ല, വഴി തെറ്റാതെയിരിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാതമായിരു ന്നു അടിയ്ക്കടിയുള്ളയീ അടികള്‍. വീട്ടില്‍ സന്താനഗോപാലങ്ങള്‍ രണ്ട് എന്നുള്ളത് മൂന്നായപ്പോള്‍ ക്രമസമാധാനനില എളിയ തോതില്‍ തകരാറിലാവാന്‍ തുടങ്ങി, സന്താനഗോപാലങ്ങള്‍ തമ്മില് ഉള്ള അടി തന്നെയാണ് സ്ഥായിയായ കാരണം.'
ഇതു വായിച്ചപ്പോള്‍ പണ്ടെന്നോ വായിച്ച ഇ.എം. കോവൂരിന്റെ നോവലിലെ ഒരു വരി ഓര്‍ത്തു-അമേരിക്കയില്‍ എട്ടു വയസ്സുകാരനെ തല്ലാന്‍ പാടില്ല, തല്ലിയാല്‍ അത് ഇറങ്ങി ഒരു നടത്തം വച്ചു കൊടുക്കും (ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്ന് എഴുതുന്നു). ടി.വി.കാണണ്ട എന്നു പറഞ്ഞതിനും മറ്റും ജീവന്‍ അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ തയ്യാറായ കുട്ടികള്‍ക്ക് അടി കൊടുത്താലോ. ശിവ... ശിവ...
ആഫ്രിക്കന്‍ അമേരിക്കന്‍ വംശജയായ ഒക്ടാവിയ ഇ. ബട്‌ലര്‍ രചിച്ച കിന്‍ഡ്‌റെഡ്/kindred എന്ന സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍ നോവല്‍, സൂര്യാ കൃഷ്ണമൂര്‍ത്തിയുടെ മുറിവുകള്‍ ഇവയെക്കുറിച്ച് അവലോകനങ്ങളുണ്ട്. കൂടാതെ പ്രസിദ്ധ ചെറുകഥാകൃത്ത് നിര്‍മ്മല (സുജാതയുടെ വീടുകള്‍), വിദേശമലയാളികളുടെ ഇഷ്ട സീരിയലായിരുന്ന അക്കരക്കാഴ്ച്ചകളിലെ അഭിനേതാക്കള്‍ എന്നിവരുമായുള്ള മുഖാമുഖം എന്നിവയും വായിക്കാം.
ബ്ലോഗുകളിലെ രചനാ മോഷണത്തിനെതിരെ കേരള്‍സ്. കോം ആയി ഡോണയ്ക്കും ഇടയേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ഇപ്പോഴും ഈ കലാപരിപാടികള്‍ പലരും തുടരുന്നുണ്ട്.
ഡോണയുടെ രചനകള്‍ ഇനിയും കൂടുതല്‍ ആനുകാലികങ്ങളില്‍ പ്രസിദ്ധീകൃതമാകട്ടെ, പാട്ടുകള്‍ ഇനിയും പലരും പാടട്ടെ.
Woking, UK,
03.09.2010
online link
'ബൂലോഗം മഹാശ്ചര്യം എനിക്കും തുടങ്ങണം ബ്ലോഗ്.' എന്നു 2008 മാര്‍ച്ച് 08 നു തുടങ്ങിയ ബ്ലോഗിന്റെ ( http://rithubhedangal.blogspot.com/ ) ഹൈലൈറ്റ് കല്ലറ ഗോപന്‍, പ്രദീപ് സോമസുന്ദരം, റിയാ വിജയന്‍, രാജേഷ് രാമന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ ആലപിച്ച മയൂരയുടെ കവിതകളാണ്. രചന, ഈണം, പശ്ചാത്തലസംഗീതം ,ആലാപനം, സംയോജനം എല്ലാം ഭൂലോകത്തിന്റെ പല കോണിലിരുന്ന് പലര്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കൂടാതെ ചെറുകഥ, കവിത, അഭിമുഖം, പുസ്തകാവലോകനം, ടെക്‌നോളജി മുന്നേറ്റങ്ങള്‍ എല്ലാം വായിക്കാം.
പ്രോണോഗ്രഫി
എടാ, ചേട്ടന്‍ ഇന്ന് ലഞ്ചിന് വരുന്നില്ല. നീ ഫ്രീയാണെങ്കില്‍ ഇവിടേക്ക് വന്ന് പ്രോണോഗ്രാഫി ഉണ്ടാക്കാന്‍ എന്നെ സഹായിക്കുമോ?'
.....ഒരിക്കല്‍ വീട്ടില്‍ വന്ന് വായിക്കാനായി പുസ്തകമൊരെണ്ണം തിരയുന്നതിനിടയില്‍ നളിനീ ജമീലയുടെ ആത്മകഥ കണ്ട് എന്നെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചവള്‍. ശേഷം പുസ്തകക്കൂട്ടത്തില്‍ കാമസൂത്ര ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് കാറ്റത്തെ കരിയില പോലെ വീട്ടില്‍ നിന്നും പറന്നു പോയവള്‍. സ്ത്രീകളുടെ വെടിവട്ടക്കൂട്ടത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മുന്നൂറ്റി എഴുപത്തി ഏഴ് ഭേദഗതി ചെയ്തതിനെ പറ്റിയൊരുവള്‍ സംസാരിച്ചപ്പോള്‍ 'ഇനിമേല്‍ ഇത്തരം വൃത്തികേടുകള്‍ പറയുന്നിടത്ത് പോകരുതെന്ന്' എനിക്ക് താക്കീത് തന്നവള്‍.
ഒടുവിലൊരിക്കല്‍ ദേഹാസ്വസ്ഥ്യവുമായി കുറെനാള്‍ കഴിയേണ്ടി വന്നപ്പോള്‍ അഞ്ചുകറിയും ഇഞ്ചിയുമായി കാണാന്‍ വന്നവള്‍.
'എടാ, നീ തിരക്കിലാണോ...ഫോണ്‍ വച്ചിട്ട് പോയോ...എന്താ മിണ്ടാതെ?'
'ഇപ്പോ നിനക്കെന്തിനാ പ്രോണോഗ്രാഫിയെന്ന് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു.'
'ഒരു ചെയിഞ്ചിന്'
'അതിന് പ്രോണോഗ്രാഫി തന്നെ വേണോ?'
'നോണ്‍ വെജ് വേണം ന്ന് തോന്നി.'
'നിനക്കിത് എന്തു പറ്റി ഇന്ന്?'
'കോഴിയുടെ ഉളുമ്പുമണം എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ. പിന്നെ ഇന്ന് ഞാന്‍ പുറത്തു പോയപ്പോള്‍ ഒരു പൗണ്ട് വൃത്തിയാക്കി വച്ചിരുന്ന പ്രോണ്‍സ് വാങ്ങി. നോണ്‍ വെജ് ഉണ്ടാക്കാന്‍ എനിക്കറിയില്ലെന്ന് നിനക്കറിയില്ലെ? ഇതു കൊണ്ട് നല്ല ഗ്രേവിയൊക്കെ ഉള്ള പ്രോണ്‍സ് ഉണ്ടാക്കാന്‍ നീ സഹായിക്കണേ...ഈ പ്രോണോഗ്രാഫി കണ്ട് ചേട്ടന്‍ ഞെട്ടണം.'
'പിന്നെന്താ നമ്മുക്ക് ഞെട്ടിപ്പിച്ച് കളയാം , ബട്ട് കറിയുടെ പേര് ഞാനല്പ്പം മാറ്റും...പ്രോണോഗ്രേവിയെന്ന്!!!'
എന്റെ രാഷ്ട്രീയം
'മുകളിലുള്ള തേനീച്ചകളെയും
താഴെയുള്ള ഉറുമ്പുകളെയും
കണ്ടു പഠിച്ചാല്‍ മതിയെന്ന്
മന!സിലാക്കിയപ്പോള്‍,
കൊടികള്‍ക്ക് കീഴെയുള്ള
രാഷ്ട്രീയം ഞാന്‍ തിരസ്‌കരിച്ചു.'
അടി വരുന്ന വഴിയും കിട്ടുന്ന കണക്കുകളും
'വഴിതെറ്റിയതു കൊണ്ടല്ല, വഴി തെറ്റാതെയിരിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാതമായിരു ന്നു അടിയ്ക്കടിയുള്ളയീ അടികള്‍. വീട്ടില്‍ സന്താനഗോപാലങ്ങള്‍ രണ്ട് എന്നുള്ളത് മൂന്നായപ്പോള്‍ ക്രമസമാധാനനില എളിയ തോതില്‍ തകരാറിലാവാന്‍ തുടങ്ങി, സന്താനഗോപാലങ്ങള്‍ തമ്മില് ഉള്ള അടി തന്നെയാണ് സ്ഥായിയായ കാരണം.'
ഇതു വായിച്ചപ്പോള്‍ പണ്ടെന്നോ വായിച്ച ഇ.എം. കോവൂരിന്റെ നോവലിലെ ഒരു വരി ഓര്‍ത്തു-അമേരിക്കയില്‍ എട്ടു വയസ്സുകാരനെ തല്ലാന്‍ പാടില്ല, തല്ലിയാല്‍ അത് ഇറങ്ങി ഒരു നടത്തം വച്ചു കൊടുക്കും (ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്ന് എഴുതുന്നു). ടി.വി.കാണണ്ട എന്നു പറഞ്ഞതിനും മറ്റും ജീവന്‍ അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ തയ്യാറായ കുട്ടികള്‍ക്ക് അടി കൊടുത്താലോ. ശിവ... ശിവ...
ആഫ്രിക്കന്‍ അമേരിക്കന്‍ വംശജയായ ഒക്ടാവിയ ഇ. ബട്‌ലര്‍ രചിച്ച കിന്‍ഡ്‌റെഡ്/kindred എന്ന സയന്‍സ് ഫിക്ഷന്‍ നോവല്‍, സൂര്യാ കൃഷ്ണമൂര്‍ത്തിയുടെ മുറിവുകള്‍ ഇവയെക്കുറിച്ച് അവലോകനങ്ങളുണ്ട്. കൂടാതെ പ്രസിദ്ധ ചെറുകഥാകൃത്ത് നിര്‍മ്മല (സുജാതയുടെ വീടുകള്‍), വിദേശമലയാളികളുടെ ഇഷ്ട സീരിയലായിരുന്ന അക്കരക്കാഴ്ച്ചകളിലെ അഭിനേതാക്കള്‍ എന്നിവരുമായുള്ള മുഖാമുഖം എന്നിവയും വായിക്കാം.
ബ്ലോഗുകളിലെ രചനാ മോഷണത്തിനെതിരെ കേരള്‍സ്. കോം ആയി ഡോണയ്ക്കും ഇടയേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ഇപ്പോഴും ഈ കലാപരിപാടികള്‍ പലരും തുടരുന്നുണ്ട്.
ഡോണയുടെ രചനകള്‍ ഇനിയും കൂടുതല്‍ ആനുകാലികങ്ങളില്‍ പ്രസിദ്ധീകൃതമാകട്ടെ, പാട്ടുകള്‍ ഇനിയും പലരും പാടട്ടെ.
Woking, UK,
03.09.2010
online link
Tuesday, September 7, 2010
കാലമാപിനി
(04.09.2010 )
മുകിലിന്റെ കാലമാപിനി ( http://kaalamaapini.blogspot.com/ ) കവിതകള്‍ക്കൊരിടമാണ്. പ്രണയം, വിരഹം തുടങ്ങിയ പരിചിത വിഷയങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം വിശപ്പ്, വൈധവ്യം, കുടുംബഭാരം തുടങ്ങി ജീവിതഗന്ധിയായ വിഷയങ്ങള്‍, വ്യത്യസ്തയാര്‍ന്ന രീതിയില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
അതു കൊണ്ടു ഞാനൊരു നല്ല കുക്കല്ല!
'ജീവിതം പരമസുന്ദര
സൌഭാഗ്യസമുദ്രമാകേണം'
ദൈവമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
'കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഭംഗിയില്‍ നീങ്ങണം
അതിനു, നല്ല ജോലിക്കാരി ഭാര്യ വേണം..'
ദൈവം തലയുയര്‍ത്തി നോക്കി...
'ശരി! അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു..'
'എനിക്കു തേരെപ്പാരെ
നടക്ക വയ്യ
ജീവിതനെട്ടോട്ടം
അവള്‍ തന്നെയോടണം..'
ദൈവം ഉമിനീരിറക്കി...
'ശരി! അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു..'
'അവള്‍,
എനിക്കിഷ്ടമുള്ള കറികള്‍
മാത്രമുണ്ടാക്കണം
എന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ചു
കാലം കഴിക്കണം...'
ദൈവം പറഞ്ഞു.
'നീ പോടാ പട്ടീ!..'
ഒറീസ്സയില്‍ ഒരുണ്ണി
അച്ഛന്‍ മരിക്കാന്‍ കിടക്കുന്നു
അന്നം കണ്ടിട്ടിതേഴാംദിനം
അച്ഛന്‍ മരിച്ചു, കണ്ണോക്കു വന്നു
നിറഞ്ഞുണ്ടുദിനങ്ങള്‍ നീണ്ടു
വിശപ്പു നീരാളി ചുറ്റിക്കറങ്ങി
വയറൊട്ടി മുത്തശ്ശി വീണു പിന്നെ
ഉണ്ണി കാതോര്‍ത്തുകാത്തു നിന്നു
കണ്ണോക്കു വന്നു, ഒരുനേരമുണ്ടു.
വയറൊട്ടിത്തേങ്ങി കുഞ്ഞുവാവ
നിമിഷങ്ങളെണ്ണിത്തലകുനിച്ച്
ഉണ്ണി പരുങ്ങിപ്പതറി നിന്നു
വാവയുമിനി മരിക്കുമോ അമ്മേ?
ഉണ്ണി വേവുന്നു വാവയെയോര്‍ത്ത്
അമ്മയ്ക്കുള്ളു കിടുങ്ങി വിയര്‍ത്തു..
വാവയെപ്പോള്‍.. മരിക്കുമമ്മേ?..
രണ്ടാം ചോദ്യവും നേര്‍ത്തു നിന്നു.
ഉണ്ണീ നീ പേടിച്ചിടല്ലേ മോനേ
വാവക്കൊന്നും വരില്ല കുഞ്ഞേ
ആവതില്ലാസ്വരം വിങ്ങിപ്പഴുത്തു
നിന്നിടത്തുനിന്നു തല കറങ്ങി..
ഉണ്ണി പറഞ്ഞു,പൊട്ടിത്തകര്‍ന്ന്..
'...അല്ലമ്മേ..വിശന്നിട്ടു കണ്ണിരുട്ടുന്നൂ!.'
വിധവ
അവള്‍ പെട്ടെന്നു
കയറഴിഞ്ഞു പോയൊരു
പകച്ച പശു.
ബന്ധുക്കള്‍,
തങ്ങളുടെ വിളകളിലവള്‍
തലയിടാതിരിക്കാന്‍
വേലികള്‍
ഭദ്രമാക്കുന്നു.
അയല്‍ക്കാരികള്‍,
ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ
ആശങ്കയോടെ
പൊത്തിപ്പിടിക്കുന്നു.
മക്കള്‍,
സൂക്ഷ്മതയോടെ
അരക്ഷിതത്വത്തോടെ
അമ്മയെ നോക്കുന്നു.
പശു...
ആകാശങ്ങളിലേക്കുറ്റുനോക്കി
കാണാക്കയറുകളില്‍
നെഞ്ചുതല്ലുന്നു
മക്കളെ സ്‌നേഹിക്കണമെങ്കില്‍ 'ക്വാളിറ്റിയുള്ള മക്കളെ പെറ്റിട് ' എന്നു ഭര്‍ത്താവു പറയുന്ന 'തലച്ചുമട്' എന്ന കവിത, ദാരിദ്യദുഃഖമോ പുത്രദുഃഖമോ വലുത് എന്ന ഉമാമഹേശ്വര സംവാദം വര്‍ണ്ണിക്കുന്ന 'ഭഗവാന്റെ ഡെമോ' തുടങ്ങി നല്ല വായനാനുഭവങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട്. 'ജീവിതത്തിന്റെ നെട്ടോട്ട ത്തിനിടയ്ക്കു നെഞ്ചിലിടിച്ചു നില്ക്കുന്ന ഒരു തേങ്ങലാണു കവിത' എന്നു പറയുന്ന മുകില്‍ ഇനിയുമിനിയും കവിതകള്‍ എഴുതി ആസ്വാദകമനസ്സില്‍ ഇടം നേടട്ടെ!
online link
Tvpm
10.08.2010
മുകിലിന്റെ കാലമാപിനി ( http://kaalamaapini.blogspot.com/ ) കവിതകള്‍ക്കൊരിടമാണ്. പ്രണയം, വിരഹം തുടങ്ങിയ പരിചിത വിഷയങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം വിശപ്പ്, വൈധവ്യം, കുടുംബഭാരം തുടങ്ങി ജീവിതഗന്ധിയായ വിഷയങ്ങള്‍, വ്യത്യസ്തയാര്‍ന്ന രീതിയില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
അതു കൊണ്ടു ഞാനൊരു നല്ല കുക്കല്ല!
'ജീവിതം പരമസുന്ദര
സൌഭാഗ്യസമുദ്രമാകേണം'
ദൈവമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
'കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഭംഗിയില്‍ നീങ്ങണം
അതിനു, നല്ല ജോലിക്കാരി ഭാര്യ വേണം..'
ദൈവം തലയുയര്‍ത്തി നോക്കി...
'ശരി! അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു..'
'എനിക്കു തേരെപ്പാരെ
നടക്ക വയ്യ
ജീവിതനെട്ടോട്ടം
അവള്‍ തന്നെയോടണം..'
ദൈവം ഉമിനീരിറക്കി...
'ശരി! അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു..'
'അവള്‍,
എനിക്കിഷ്ടമുള്ള കറികള്‍
മാത്രമുണ്ടാക്കണം
എന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ചു
കാലം കഴിക്കണം...'
ദൈവം പറഞ്ഞു.
'നീ പോടാ പട്ടീ!..'
ഒറീസ്സയില്‍ ഒരുണ്ണി
അച്ഛന്‍ മരിക്കാന്‍ കിടക്കുന്നു
അന്നം കണ്ടിട്ടിതേഴാംദിനം
അച്ഛന്‍ മരിച്ചു, കണ്ണോക്കു വന്നു
നിറഞ്ഞുണ്ടുദിനങ്ങള്‍ നീണ്ടു
വിശപ്പു നീരാളി ചുറ്റിക്കറങ്ങി
വയറൊട്ടി മുത്തശ്ശി വീണു പിന്നെ
ഉണ്ണി കാതോര്‍ത്തുകാത്തു നിന്നു
കണ്ണോക്കു വന്നു, ഒരുനേരമുണ്ടു.
വയറൊട്ടിത്തേങ്ങി കുഞ്ഞുവാവ
നിമിഷങ്ങളെണ്ണിത്തലകുനിച്ച്
ഉണ്ണി പരുങ്ങിപ്പതറി നിന്നു
വാവയുമിനി മരിക്കുമോ അമ്മേ?
ഉണ്ണി വേവുന്നു വാവയെയോര്‍ത്ത്
അമ്മയ്ക്കുള്ളു കിടുങ്ങി വിയര്‍ത്തു..
വാവയെപ്പോള്‍.. മരിക്കുമമ്മേ?..
രണ്ടാം ചോദ്യവും നേര്‍ത്തു നിന്നു.
ഉണ്ണീ നീ പേടിച്ചിടല്ലേ മോനേ
വാവക്കൊന്നും വരില്ല കുഞ്ഞേ
ആവതില്ലാസ്വരം വിങ്ങിപ്പഴുത്തു
നിന്നിടത്തുനിന്നു തല കറങ്ങി..
ഉണ്ണി പറഞ്ഞു,പൊട്ടിത്തകര്‍ന്ന്..
'...അല്ലമ്മേ..വിശന്നിട്ടു കണ്ണിരുട്ടുന്നൂ!.'
വിധവ
അവള്‍ പെട്ടെന്നു
കയറഴിഞ്ഞു പോയൊരു
പകച്ച പശു.
ബന്ധുക്കള്‍,
തങ്ങളുടെ വിളകളിലവള്‍
തലയിടാതിരിക്കാന്‍
വേലികള്‍
ഭദ്രമാക്കുന്നു.
അയല്‍ക്കാരികള്‍,
ഭര്‍ത്താക്കന്മാരെ
ആശങ്കയോടെ
പൊത്തിപ്പിടിക്കുന്നു.
മക്കള്‍,
സൂക്ഷ്മതയോടെ
അരക്ഷിതത്വത്തോടെ
അമ്മയെ നോക്കുന്നു.
പശു...
ആകാശങ്ങളിലേക്കുറ്റുനോക്കി
കാണാക്കയറുകളില്‍
നെഞ്ചുതല്ലുന്നു
മക്കളെ സ്‌നേഹിക്കണമെങ്കില്‍ 'ക്വാളിറ്റിയുള്ള മക്കളെ പെറ്റിട് ' എന്നു ഭര്‍ത്താവു പറയുന്ന 'തലച്ചുമട്' എന്ന കവിത, ദാരിദ്യദുഃഖമോ പുത്രദുഃഖമോ വലുത് എന്ന ഉമാമഹേശ്വര സംവാദം വര്‍ണ്ണിക്കുന്ന 'ഭഗവാന്റെ ഡെമോ' തുടങ്ങി നല്ല വായനാനുഭവങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട്. 'ജീവിതത്തിന്റെ നെട്ടോട്ട ത്തിനിടയ്ക്കു നെഞ്ചിലിടിച്ചു നില്ക്കുന്ന ഒരു തേങ്ങലാണു കവിത' എന്നു പറയുന്ന മുകില്‍ ഇനിയുമിനിയും കവിതകള്‍ എഴുതി ആസ്വാദകമനസ്സില്‍ ഇടം നേടട്ടെ!
online link
Tvpm
10.08.2010
Wednesday, September 1, 2010
പ്രതികരിക്കുന്ന പൂവ്
(28.08.2010 ലക്കം)
'എളുപ്പത്തില്‍ ചിരിക്കുന്ന, എളുപ്പത്തില്‍ കരയുന്ന ,ലോക സമാധാനം കാംക്ഷിക്കുന്ന ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മയായ' മെയ് ഫ്ലവേര്‍സ് ഹോം മേക്കേഴ്‌സ് വേള്‍ഡിലൂടെ ( http://mayflower-mayflowers.blogspot.com/) പ്രതികരിക്കുന്നു, സംവദിക്കുന്നു, ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തോട്..
വലിയ ലോകത്തിലെ ചെറിയ ഞാന്‍
'പത്രം വായിക്കുമ്പോഴും, പലതും കാണുമ്പോഴും ഒക്കെ പ്രതികരിക്കാന്‍ മനസ്സ് വെമ്പും. പക്ഷെ ആരോട് ?എവിടെ? പത്രത്തില്‍ കത്തുകള്‍ അയച്ചാല്‍ KKPP ആണ്. കിട്ടിയാല്‍ കിട്ടി പോയാല്‍ പോയി. എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് നിര്‍ദേശിച്ചു എന്നാല്‍ പിന്നെ ബ്ലോഗില്‍ എഴുതരുതോ എന്ന്. അതൊരു പ്രചോദനമായി. ബ്ലോഗ് ആകുമ്പോള്‍ ആരുടേയും അനുവാദമില്ലാതെ നമ്മുടെ ആശയങ്ങള്‍ എവിടെയെങ്കിലും എഴുതാമല്ലോ.'
ഹോം മേക്കര്‍
'ജോലിക്ക് പോകുന്ന സ്ത്രീകള്‍ അഥവാ വര്‍ക്കിംഗ് വിമന്‍ എപ്പോഴും സമൂഹത്തിന്റെ ആദരം പിടിച്ചു പറ്റുന്നവരാണ്. അതില്‍ കുഴപ്പമില്ല. എന്നാല്‍ വേറൊരു വിഭാഗം കൂടിയുല്ലോ, വീട്ടമ്മമാര്‍ അഥവാ 'ഹോം മെയ്കര്‍'. അവരുടെ നേരെ 'ഓ സീരിയലും കണ്ടു സമയം കളയുന്നവര്‍..'എന്ന ഒരു മനോഭാവമാണ് എല്ലാവര്‍ക്കും. സീരിയലില്‍ ജീവിതം ഹോമിക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ടായിരിക്കാം , പക്ഷെ ഭൂരിപക്ഷം സ്ത്രീകളും അങ്ങിനെയുള്ളവരല്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കണം.
ജോലിക്ക് പോകുന്ന സ്ത്രീകളുടെ പങ്കപ്പാടുകള്‍ ഓര്‍ത്തു എല്ലാവരും പരിത പിക്കുന്നു. ശരിയാണ്, പക്ഷെ അതിനു പകരമായി അവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന സാ മ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യവും, സമൂഹത്തില്‍ അവര്‍ക്കുള്ള സ്ഥാനവും എന്താണെ ന്ന് മറക്കരുത്. മറ്റേ വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ അവസ്ഥയോ? ശമ്പളമില്ല, അവധിയില്ല, ബോണസ്സോ, ഇങ്ക്രിമെന്റോ ഇല്ല. 24 X 7 ഡ്യൂട്ടി.!
വീട്ടിലെ ഓരോ അംഗത്തിന്റെയും ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നാലെ ഓടിയോടി അവള്‍ തളരുകയാണ്.'ഓഫീസിലൊന്നും പോകാനില്ലാത്തതിനാല്‍ നോ എക്‌സ്യൂസ്് .പുകഴ്ത്തിയില്ലെങ്കിലും അവരെ ഇകഴ്ത്താതിരിക്കുക. നാല് ചുവരു കളുള്ള ഒരു കോണ്‍ക്രീറ്റ് കൂടിനെ ഹോം ആക്കി മാറ്റുന്നവരാണ് ഈ ഹോം മേക്കേഴ്‌സ്' .
അതെ, വീട്ടുകാരിയുടെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ കൈയ്യൊപ്പു പതിയാതെ ഹോം ഉണ്ടാവില്ല. പിന്നെ പുട്ടു മേക്കര്‍(പാത്രം) എന്നും മറ്റും പറയുമ്പോലെ ഹോം മേക്കര്‍ എന്തിന്? ഹൗസ് എക്‌സിക്യുട്ടീവ് ആണ് വേണ്ടത്.
കരിമ്പിന്‍ കാട്ടിലെ ആനകള്‍
'വിവാഹത്തോടനുബന്ധിച്ചു ഒരു ചടങ്ങെന്നോണം നടന്നു വരുന്ന കോപ്രാ യങ്ങള്‍ക്കെതിരെ ഇപ്പോള്‍ പല സ്ഥലങ്ങളിലും ജനകീയ കൂട്ടായ്മകള്‍ ഉണ്ടാ വുന്നു എന്നുള്ളത് വളരെയധികം ആശ്വാസാദായകവും സന്തോഷകരവും ആണ്. പരിപാവനവും ആഹ്ലാദകരവും ആവേണ്ട വിവാഹവേളകള്‍ ഇത്തര ക്കാരെക്കൊണ്ട് പലപ്പോഴും അലങ്കോലപ്പെട്ടു പോകുന്നു. കരിമ്പിന്‍ കാട്ടില്‍ ആന കയറിയ പോലുള്ള അവരുടെ പരാക്രമം കാണുമ്പോള്‍ അടിക്കാന്‍ തോന്നുമെങ്കിലും വരന്റെ കൂടെ വന്നവര്‍ ആയിപ്പോയതിനാല്‍ പുറമേ ചിരി ച്ചു എല്ലാം സഹിക്കല്‍ തന്നെ.
കിണറില്‍ കരി ഓയില്‍ ഒഴിക്കല്‍, ജീവനുള്ള പൂച്ച, തവള മുതലായവയെ ഗിഫ്റ്റ് ആയി കൊടുക്കല്‍ തുടങ്ങിയവ ഇവരുടെ ക്രൂര കൃത്യങ്ങളില്‍ ചിലത് മാത്രം. .ഇത്തരം ആഭാസങ്ങള്‍ക്കെതിരെ സംസാരിക്കവേ ഒരാള്‍ കല്യാണ വീട്ടില്‍ വെച്ച് കുഴഞ്ഞു വീണു മരിച്ചതായി ഇന്നത്തെ പത്രവാര്‍ത്ത. ഇതിനെ തിരെ കുറച്ചു ശക്തമായി തന്നെ ഇനി പ്രതികരിക്കേിയിരിക്കുന്നു. '
'നമ്മള്‍ തമ്മില്' , എം.മുകുന്ദന്റെ 'തണ്ണീര്‍ കുടിയന്റെ തണ്ട് 'എന്ന കഥ ഇവയിലൂടെയാണ് ഇക്കാര്യം ആദ്യം അറിഞ്ഞത്. തമാശയുടെ പേരിലുള്ള ഇത്തരം കാടത്തങ്ങള്‍ നിര്‍ത്തിക്കേത് സമൂഹമാണ്, സര്‍ക്കാരല്ല.
ഉള്ളുലച്ചത്
ഇന്നത്തെ അടിച്ചു പൊളി തലമുറ നിര്‍ബന്ധമായും ചിക്കന്‍ ആല കാര്‍ടെ(06 മിനിട്ട് 09 സെ ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള സിനിമ) കാണേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. കാരണം, അവര്‍ ജങ്ക് ഫുഡ് ഔട്ട് ലെറ്റുകളില്‍ വേസ്റ്റ് ആക്കുന്നത് കഴിക്കാന്‍ വലിയൊരു വിഭാഗം കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്് എന്നുള്ള കയ്ക്കുന്ന സത്യം അവരറിയേണ്ടതുണ്ട്.
ഈ ലോകത്ത് ദിവസവും 25000 ആളുകള്‍ പട്ടിണിയാല്‍ മരിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന സത്യം അറിയിച്ചു കൊണ്ട്് ഫിലിം അവസാനിക്കുന്നു.ഏതു കഠിനഹൃദയനും ഈ ചിത്രം കണ്ടാല്‍ ഒന്ന് വിങ്ങിപ്പോകും. വലിയ സിറ്റികളില്‍ ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടലുകളില്‍ നിന്നുള്ള ലെഫ്റ്റ് ഓവര്‍ ചേരികളില്‍ വിതരണം ചെയ്യുന്ന സംഘടനകള്‍ ഉണ്ടെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിക്കും അത്തരം കൂട്ടങ്ങള്‍ എല്ലാ സ്ഥലത്തും ഉണ്ടാവേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഞാനോര്‍ക്കുകയാണ്, എന്റെ ഈ കൊച്ചു പഞ്ചായത്തില്‍ പോലും വിവാഹ, സല്‍കാര വേളകളില്‍ എത്ര എത്ര ഭകഷ്യ മേളകളാണ് അരങ്ങേറുന്നത്..എത്ര ഭക്ഷണമാണ് കളയുന്നത്. ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി തിന്നുക, തിന്നാന്‍ വേണ്ടി ജീവിക്കരുത്..'
ആ കൊച്ചു പഞ്ചായത്തില്‍ അതിനുള്ള തുടക്കം കുറിക്കാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ കഴിയും. ഒന്നു ശ്രമിച്ചു കൂടെ.....കൂട്ടിനു കണ്ണൂര്‍ ബൂലോകരെയും വിളിക്കാമല്ലോ.
ഹോം (ഹാം) നഴ്‌സ്, കുറച്ചു കച്ചറക്കാര്യം, ഓര്‍മ്മയിലിന്നും ഞെട്ടല്‍ തുടങ്ങി ചെറിയ വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട്. കുറച്ചു വാക്കുകളില്‍ കാര്യം പറയുന്ന രീതി ആകര്‍ഷണീയം, കാലാനുസൃതം. പ്രതികരിക്കാന്‍ കാണിക്കുന്ന മനസ്സ് ആദരണീയം. മെയ് മാസത്തില്‍ മാത്രമല്ലാതെ കൊല്ലം മുഴുവന്‍ പൂക്കള്‍ വിരിയട്ടെ. 'തിന്മയെ ഏറ്റവും നല്ല നന്മ കൊണ്ട് തടയാനുള്ള' കരുത്തു തന്ന് കരുണാമയനായ അള്ളാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.!..
Tvpm,
10.08.2010
'എളുപ്പത്തില്‍ ചിരിക്കുന്ന, എളുപ്പത്തില്‍ കരയുന്ന ,ലോക സമാധാനം കാംക്ഷിക്കുന്ന ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മയായ' മെയ് ഫ്ലവേര്‍സ് ഹോം മേക്കേഴ്‌സ് വേള്‍ഡിലൂടെ ( http://mayflower-mayflowers.blogspot.com/) പ്രതികരിക്കുന്നു, സംവദിക്കുന്നു, ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തോട്..
വലിയ ലോകത്തിലെ ചെറിയ ഞാന്‍
'പത്രം വായിക്കുമ്പോഴും, പലതും കാണുമ്പോഴും ഒക്കെ പ്രതികരിക്കാന്‍ മനസ്സ് വെമ്പും. പക്ഷെ ആരോട് ?എവിടെ? പത്രത്തില്‍ കത്തുകള്‍ അയച്ചാല്‍ KKPP ആണ്. കിട്ടിയാല്‍ കിട്ടി പോയാല്‍ പോയി. എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് നിര്‍ദേശിച്ചു എന്നാല്‍ പിന്നെ ബ്ലോഗില്‍ എഴുതരുതോ എന്ന്. അതൊരു പ്രചോദനമായി. ബ്ലോഗ് ആകുമ്പോള്‍ ആരുടേയും അനുവാദമില്ലാതെ നമ്മുടെ ആശയങ്ങള്‍ എവിടെയെങ്കിലും എഴുതാമല്ലോ.'
ഹോം മേക്കര്‍
'ജോലിക്ക് പോകുന്ന സ്ത്രീകള്‍ അഥവാ വര്‍ക്കിംഗ് വിമന്‍ എപ്പോഴും സമൂഹത്തിന്റെ ആദരം പിടിച്ചു പറ്റുന്നവരാണ്. അതില്‍ കുഴപ്പമില്ല. എന്നാല്‍ വേറൊരു വിഭാഗം കൂടിയുല്ലോ, വീട്ടമ്മമാര്‍ അഥവാ 'ഹോം മെയ്കര്‍'. അവരുടെ നേരെ 'ഓ സീരിയലും കണ്ടു സമയം കളയുന്നവര്‍..'എന്ന ഒരു മനോഭാവമാണ് എല്ലാവര്‍ക്കും. സീരിയലില്‍ ജീവിതം ഹോമിക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ടായിരിക്കാം , പക്ഷെ ഭൂരിപക്ഷം സ്ത്രീകളും അങ്ങിനെയുള്ളവരല്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കണം.
ജോലിക്ക് പോകുന്ന സ്ത്രീകളുടെ പങ്കപ്പാടുകള്‍ ഓര്‍ത്തു എല്ലാവരും പരിത പിക്കുന്നു. ശരിയാണ്, പക്ഷെ അതിനു പകരമായി അവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്ന സാ മ്പത്തിക സ്വാതന്ത്ര്യവും, സമൂഹത്തില്‍ അവര്‍ക്കുള്ള സ്ഥാനവും എന്താണെ ന്ന് മറക്കരുത്. മറ്റേ വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ അവസ്ഥയോ? ശമ്പളമില്ല, അവധിയില്ല, ബോണസ്സോ, ഇങ്ക്രിമെന്റോ ഇല്ല. 24 X 7 ഡ്യൂട്ടി.!
വീട്ടിലെ ഓരോ അംഗത്തിന്റെയും ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നാലെ ഓടിയോടി അവള്‍ തളരുകയാണ്.'ഓഫീസിലൊന്നും പോകാനില്ലാത്തതിനാല്‍ നോ എക്‌സ്യൂസ്് .പുകഴ്ത്തിയില്ലെങ്കിലും അവരെ ഇകഴ്ത്താതിരിക്കുക. നാല് ചുവരു കളുള്ള ഒരു കോണ്‍ക്രീറ്റ് കൂടിനെ ഹോം ആക്കി മാറ്റുന്നവരാണ് ഈ ഹോം മേക്കേഴ്‌സ്' .
അതെ, വീട്ടുകാരിയുടെ സ്‌നേഹത്തിന്റെ കൈയ്യൊപ്പു പതിയാതെ ഹോം ഉണ്ടാവില്ല. പിന്നെ പുട്ടു മേക്കര്‍(പാത്രം) എന്നും മറ്റും പറയുമ്പോലെ ഹോം മേക്കര്‍ എന്തിന്? ഹൗസ് എക്‌സിക്യുട്ടീവ് ആണ് വേണ്ടത്.
കരിമ്പിന്‍ കാട്ടിലെ ആനകള്‍
'വിവാഹത്തോടനുബന്ധിച്ചു ഒരു ചടങ്ങെന്നോണം നടന്നു വരുന്ന കോപ്രാ യങ്ങള്‍ക്കെതിരെ ഇപ്പോള്‍ പല സ്ഥലങ്ങളിലും ജനകീയ കൂട്ടായ്മകള്‍ ഉണ്ടാ വുന്നു എന്നുള്ളത് വളരെയധികം ആശ്വാസാദായകവും സന്തോഷകരവും ആണ്. പരിപാവനവും ആഹ്ലാദകരവും ആവേണ്ട വിവാഹവേളകള്‍ ഇത്തര ക്കാരെക്കൊണ്ട് പലപ്പോഴും അലങ്കോലപ്പെട്ടു പോകുന്നു. കരിമ്പിന്‍ കാട്ടില്‍ ആന കയറിയ പോലുള്ള അവരുടെ പരാക്രമം കാണുമ്പോള്‍ അടിക്കാന്‍ തോന്നുമെങ്കിലും വരന്റെ കൂടെ വന്നവര്‍ ആയിപ്പോയതിനാല്‍ പുറമേ ചിരി ച്ചു എല്ലാം സഹിക്കല്‍ തന്നെ.
കിണറില്‍ കരി ഓയില്‍ ഒഴിക്കല്‍, ജീവനുള്ള പൂച്ച, തവള മുതലായവയെ ഗിഫ്റ്റ് ആയി കൊടുക്കല്‍ തുടങ്ങിയവ ഇവരുടെ ക്രൂര കൃത്യങ്ങളില്‍ ചിലത് മാത്രം. .ഇത്തരം ആഭാസങ്ങള്‍ക്കെതിരെ സംസാരിക്കവേ ഒരാള്‍ കല്യാണ വീട്ടില്‍ വെച്ച് കുഴഞ്ഞു വീണു മരിച്ചതായി ഇന്നത്തെ പത്രവാര്‍ത്ത. ഇതിനെ തിരെ കുറച്ചു ശക്തമായി തന്നെ ഇനി പ്രതികരിക്കേിയിരിക്കുന്നു. '
'നമ്മള്‍ തമ്മില്' , എം.മുകുന്ദന്റെ 'തണ്ണീര്‍ കുടിയന്റെ തണ്ട് 'എന്ന കഥ ഇവയിലൂടെയാണ് ഇക്കാര്യം ആദ്യം അറിഞ്ഞത്. തമാശയുടെ പേരിലുള്ള ഇത്തരം കാടത്തങ്ങള്‍ നിര്‍ത്തിക്കേത് സമൂഹമാണ്, സര്‍ക്കാരല്ല.
ഉള്ളുലച്ചത്
ഇന്നത്തെ അടിച്ചു പൊളി തലമുറ നിര്‍ബന്ധമായും ചിക്കന്‍ ആല കാര്‍ടെ(06 മിനിട്ട് 09 സെ ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള സിനിമ) കാണേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. കാരണം, അവര്‍ ജങ്ക് ഫുഡ് ഔട്ട് ലെറ്റുകളില്‍ വേസ്റ്റ് ആക്കുന്നത് കഴിക്കാന്‍ വലിയൊരു വിഭാഗം കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്് എന്നുള്ള കയ്ക്കുന്ന സത്യം അവരറിയേണ്ടതുണ്ട്.
ഈ ലോകത്ത് ദിവസവും 25000 ആളുകള്‍ പട്ടിണിയാല്‍ മരിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന സത്യം അറിയിച്ചു കൊണ്ട്് ഫിലിം അവസാനിക്കുന്നു.ഏതു കഠിനഹൃദയനും ഈ ചിത്രം കണ്ടാല്‍ ഒന്ന് വിങ്ങിപ്പോകും. വലിയ സിറ്റികളില്‍ ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടലുകളില്‍ നിന്നുള്ള ലെഫ്റ്റ് ഓവര്‍ ചേരികളില്‍ വിതരണം ചെയ്യുന്ന സംഘടനകള്‍ ഉണ്ടെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ശരിക്കും അത്തരം കൂട്ടങ്ങള്‍ എല്ലാ സ്ഥലത്തും ഉണ്ടാവേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഞാനോര്‍ക്കുകയാണ്, എന്റെ ഈ കൊച്ചു പഞ്ചായത്തില്‍ പോലും വിവാഹ, സല്‍കാര വേളകളില്‍ എത്ര എത്ര ഭകഷ്യ മേളകളാണ് അരങ്ങേറുന്നത്..എത്ര ഭക്ഷണമാണ് കളയുന്നത്. ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി തിന്നുക, തിന്നാന്‍ വേണ്ടി ജീവിക്കരുത്..'
ആ കൊച്ചു പഞ്ചായത്തില്‍ അതിനുള്ള തുടക്കം കുറിക്കാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ കഴിയും. ഒന്നു ശ്രമിച്ചു കൂടെ.....കൂട്ടിനു കണ്ണൂര്‍ ബൂലോകരെയും വിളിക്കാമല്ലോ.
ഹോം (ഹാം) നഴ്‌സ്, കുറച്ചു കച്ചറക്കാര്യം, ഓര്‍മ്മയിലിന്നും ഞെട്ടല്‍ തുടങ്ങി ചെറിയ വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട്. കുറച്ചു വാക്കുകളില്‍ കാര്യം പറയുന്ന രീതി ആകര്‍ഷണീയം, കാലാനുസൃതം. പ്രതികരിക്കാന്‍ കാണിക്കുന്ന മനസ്സ് ആദരണീയം. മെയ് മാസത്തില്‍ മാത്രമല്ലാതെ കൊല്ലം മുഴുവന്‍ പൂക്കള്‍ വിരിയട്ടെ. 'തിന്മയെ ഏറ്റവും നല്ല നന്മ കൊണ്ട് തടയാനുള്ള' കരുത്തു തന്ന് കരുണാമയനായ അള്ളാഹു അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.!..
Tvpm,
10.08.2010
Subscribe to:
Posts (Atom)
